Pannenkoeken eten voor Jeroen. Dat is wat zo’n tachtig kinderen vanmiddag deden.
Een hele zaal vol vrolijke kinderen, stapels pannenkoeken en genoeg snoetenpoetsers waren de ingrediënten voor dit pannenkoekenfeest! En ik mag uitleggen waarom ze dit nu eigenlijk allemaal doen. Ze helpen me graag. ‘Voor Jeroen en dat is uw man.’
Precies, en daarom weet ik er alles van. Ik probeer zo duidelijk mogelijk uit te leggen wat nieren zijn en waarom je deze niet kunt missen. Ik merk dat de kinderen er soms al aardig wat van weten. Ook weten ze mij wel te vertellen hoeveel geld er nodig is en wat de laatste stand van zaken is. Sommige kinderen zij helemaal up-to-date. Ze kijken elke dag even op de site. Op mijn dia heb ik staan dat er inmiddels zo’n 50.000 euro is binnengehaald, maar ze weten me te vertellen dat er inmiddels 55.600 euro op de teller staat. Ze luisteren en stellen goede vragen. Ik houd ervan om met kinderen te werken.
Terwijl ze heerlijk van de pannenkoeken smikkelen en hun vette handen aan hun kleren afsmeren, nemen ze met ernstige gezichtjes mijn verhaal op. Kinderen zijn vaak heel open en eerlijk en nemen geen blad voor de mond. Het verbaast me dan ook niet dat er een confronterende vraag langskomt: 'Kan die behandeling en operatie ook mislukken?' 'Ja, dat kan inderdaad.' 'Maar straks doen we het allemaal voor niks!'. Ook dat zou kunnen. Maar we hopen dat het deze keer anders mag zijn. Tevreden met dit antwoord worden ook de laatste pannenkoeken verorberd.
Dan is het moment daar. Er staan twee spaarvarkens op de tafel, waarin het geld wat de kinderen betaald hebben voor dit pannenkoekenfeest zit. En ik mag het briefje trekken met daarop het bedrag. De opbrengst van alleen deze middag is 132 euro. 'Wow!'' is de reactie. Dan wordt daarna het totale bedrag bekend gemaakt, van deze middag en die van volgende week (dan komen er wat oudere kinderen eten). Meer dan 230 euro staat er op het briefje. 'Niet normaal' is de spontane reactie van een van de kinderen. En daar heeft hij helemaal gelijk in. De situatie is niet normaal, maar het bedrag wat is opgehaald verbaast me ook. Pannenkoeken eten voor Jeroen, ik denk dat de kinderen het zo weer zouden doen!
